İşlemciler, bir bilgisayarın beyni olarak adlandırılan ve bilgisayarın diğer parçaları arasında iletişimi sağlayan temel bileşenlerdir. İşlemciler, bilgisayarların veri işlemesindeki hızını belirlerler.
İşlemciler, yüz binlerce minyatür transistörden oluşan bir mikroçip içerirler. Bu transistörler, elektrik akımını açıp kapatarak dijital verileri işlerler. İşlemcinin temel görevi, programlanmış talimatları almak, bunları işlemek ve sonuçları depolamaktır.
Bir işlemci, talimatları okurken verileri ana bellekten veya önbellekten (cache) okur ve bunları işler. Önbellek, işlemcinin sık kullandığı verileri hızlı bir şekilde erişmek için saklar. İşlemci, verileri matematiksel işlemler, karşılaştırmalar ve mantıksal işlemler yaparak işler. Bu işlemler sonucunda, yeni veriler oluşur ve bu verileri depolamak için özel bir bellek olan kaydedici kullanılır.
İşlemcilerin hızı, saat hızı olarak ölçülür. Bu, işlemcinin saniyede kaç talimat işleyebileceğini belirleyen bir özelliktir. İşlemcinin saat hızı ne kadar yüksek olursa, işlemlerin o kadar hızlı işlenebilir. Ancak, saat hızı yalnızca işlemcinin hızını belirleyen faktörlerden biridir. İşlemci mimarisi, bellek hızı ve bellek boyutu gibi diğer faktörler de önemlidir.
Sonuç olarak, işlemciler, dijital verileri işlemek için tasarlanmış mikroçiplerdir. Elektrik akımını açıp kapatarak dijital verileri işleyen yüz binlerce minyatür transistörden oluşurlar. İşlemciler, talimatları almak, bunları işlemek ve sonuçları depolamak için programlanırlar ve bilgisayarların veri işleme hızlarını belirlerler.