Kalp kası, kalbin görevlerini yerine getirmesini sağlayan bir kas dokusudur. Kalp, vücuttaki tüm organlara kan pompalayarak oksijen ve besinleri taşır. Kalp kası, özel bir kas dokusu olan miyokarddan oluşur ve kalbin çeşitli bölümlerinde farklı kalınlıkta bulunur. Kalp kasının hareketi, elektriksel uyarılarla kontrol edilir.
Kalp kasının kasılması, elektriksel uyarıların öncelikle kalbin sinüs düğümü olarak adlandırılan bölgesinden başlaması ile başlar. Sinüs düğümü, kalbin doğal bir pace-maker görevi gören özel bir bölgesidir. Burada üretilen elektriksel uyarılar, atriyumları (kalbin üst kısmı) kasarak kanı ventriküllere (kalbin alt kısmı) doğru iten bir işlem başlatır.
Elektriksel uyarılar, atrioventriküler (AV) düğümünde bir kısa gecikme yaşar. Bu gecikme, ventriküllerin kasılmasını, kanı aort ve pulmoner arterlere pompalamasını sağlamak için önemlidir. AV düğümündeki gecikme, kalp kasının alt kısmı olan ventriküllerin daha güçlü bir şekilde kasılmasını sağlar.
Kalp kasının kasılması, kas hücrelerindeki mikroskobik proteinler olan aktin ve miyozin arasındaki etkileşimler sonucu gerçekleşir. Aktin ve miyozin, kalp kasındaki kasılma ve gevşeme sürecinde birbirleriyle etkileşime girerek kalbin kasılmasını sağlar.
Sonuç olarak, kalp kasının hareketi, özel bir kas dokusu olan miyokardın elektriksel uyarılarla kontrol edilmesi ile gerçekleşir. Kalbin doğal pace-maker görevi gören sinüs düğümü, kalbin hareketini başlatır ve diğer bileşenler de kalp kasının kasılmasına ve gevşemesine yardımcı olur.