Patristik felsefe, Hristiyanlık dininin erken dönemlerinde (2. yüzyıl – 8. yüzyıl arası) ortaya çıkan ve gelişen bir felsefi akımdır. Skolastik felsefe ise Orta Çağ (9. yüzyıl – 14. yüzyıl arası) döneminde Hristiyanlık felsefesi ile Aristotelesçi felsefe arasındaki sentezle ortaya çıkmıştır. İki felsefi akım arasındaki temel farklar şunlardır:
- Kaynak: Patristik felsefe, Hristiyanlık dininin kutsal kitaplarına dayanırken, skolastik felsefe, Aristotelesçi felsefeye dayanır.
- Metodoloji: Patristik felsefe, dini öğretileri açıklamak ve savunmak için filozofik düşünceyi kullanırken, skolastik felsefe, dini öğretileri rasyonel yöntemlerle savunur ve açıklar.
- Hedef: Patristik felsefe, Hristiyanlık dininin temel öğretilerini açıklamak ve savunmak için kullanılırken, skolastik felsefe, rasyonel düşüncenin ve Aristotelesçi felsefenin dinin temel öğretileriyle uyumlu olduğunu göstermeyi amaçlar.
- Odak noktası: Patristik felsefe, Tanrı’nın varlığı, insanın doğası, günah ve kurtuluş gibi konulara odaklanırken, skolastik felsefe, evrenin yapısı, bilgi teorisi, mantık ve etik gibi konulara daha fazla odaklanır.
- Dili: Patristik felsefe, Yunanca ve Latin dillerinde yazılırken, skolastik felsefe, Latin dili üzerine inşa edilir.
- Yaklaşım: Patristik felsefe, çoğunlukla dogmatik bir yaklaşım benimserken, skolastik felsefe, eleştirel ve sorgulayıcı bir yaklaşım benimser.
Bu nedenlerle, Patristik felsefe ve Skolastik felsefe arasındaki en temel fark, felsefi kaynakları, metodolojileri ve hedefleri açısından farklılık göstermeleridir.