Sakız, tarihi kaynaklarda antik Mısırlılardan Roma İmparatorluğu’na kadar uzanan bir geçmişe sahiptir. Bu nedenle, sakızın tam olarak kim tarafından bulunduğuna dair kesin bir cevap vermek zordur. Bununla birlikte, sakızın tarihi ve evrimi hakkında ilginç bilgiler sunabiliriz.
Sakızın ilk kullanımı MÖ 5000’lere kadar uzanmaktadır. Antik Mısırlılar, sakızı çiğnemek için kullanıyorlardı ve hatta ölülerinin mezarlarında bile sakızla beraber gömülüyorlardı. Ayrıca, antik Yunanlılar da sakızı kullanıyorlardı ve ona “Mastix” adını veriyorlardı.
Romalılar da sakızı kullanmışlardır. Roma İmparatorluğu döneminde, sakızın çiğnenmesi popüler bir uğraştı ve hatta bazı yazarlar, sakızın dişleri temizlediği ve nefesi taze tuttuğu iddiasında bulunuyorlardı.
Orta Çağ’da, sakızın kullanımı azalmıştı. Ancak, 16. yüzyılda Avrupa’ya geri döndü. O dönemde, deniz tuzu, reçineler ve aromatik bitkiler kullanılarak sakız üretiliyordu.
Sakızın Amerika’ya nasıl geldiği ise biraz daha farklı bir hikayedir. Amerika yerlileri, “chicle” adı verilen bir sakız türünü çiğniyorlardı. Bu sakızın ham maddesi, mısırın tatlandırıcı özütünden yapılan bir kauçuk türüydü. 19. yüzyılın ortalarında, Amerikalı iş insanı Thomas Adams, chicle kullanarak çiğnenen sakız üretmek için girişimlerde bulundu. Ancak bu girişim başarısız oldu ve daha sonra chicle’ı sadece yapıştırıcı yapmak için kullandı.
Adams daha sonra chicle ile oynamaya başladı ve farklı tatlar ekleyerek sakız yapmaya çalıştı. 1870’lerde, misket limonu aroması ekleyerek ilk sakızını üretti. Bu, sakızın günümüzdeki popülerliğinin başlangıcıydı.
Adams’ın sakızı ilk başta çok popüler olmadı, ancak kısa sürede popüler hale geldi ve başka sakız üreticileri de ortaya çıktı. 1888’de, William Wrigley Jr., kendi sakız üretim şirketini kurdu ve çeşitli tatlar ekleyerek sakızını genişletti.
Sakızın popülerliği 20. yüzyıl boyunca arttı ve çeşitli tatlar eklenerek farklı türler geliştirildi. Ayrıca, sakızın farklı sağlık faydaları olduğuna dair birçok iddia var. Örneğin, sakızın dişleri temizlediği ve ağızda oluşan bakterileri öldürdüğü düşünülüyor. Bazı araştırmalar, sakız çiğnemenin stresi azalttığı ve konsantrasyonu artırdığına da işaret etmektedir.
Ancak, aşırı sakız çiğnemenin bazı sağlık riskleri de olabilir. Çok fazla sakız çiğnemek, çene ağrısına ve baş ağrısına neden olabilir. Ayrıca, sakızın bazı markaları, çeşitli kimyasallar içerebilir ve bazı insanlarda alerjik reaksiyonlara neden olabilir.
Sonuç olarak, sakızın tarihi çok eski zamanlara kadar uzanmaktadır ve tam olarak kim tarafından keşfedildiği kesin olarak bilinmemektedir. Ancak, antik Mısır, Yunanistan ve Roma İmparatorluğu’ndan başlayarak, farklı kültürlerde popüler bir uğraş olarak kullanılmıştır. Amerika’da, Thomas Adams’ın chicle kullanarak sakız üretmeye çalışması, sakızın popülerliğinin artışının başlangıcı oldu. Günümüzde, sakız hala popüler bir atıştırmalık ve konsantrasyonu artırıcı bir aktivite olarak kullanılmaktadır. Ancak, aşırı tüketimi bazı sağlık riskleri taşıyabilir ve dikkatli kullanılması gerekmektedir.