Soğuma Sözleri 2023 (Yeni 200 Söz)

Sosyal medyada paylaşılan tüm Soğuma sözlerini sizler için didik didik ettik. Facebook, Twitter, Instagram, Tik Tok ve YouTube’da Soğuma ile ilgili duygusal, mutlu, hüzünlü, kısa, özlü, huzurlu, romantik ve anlamlı en güzel sözleri toplayıp bu sayfada maddeler halinde listeliyoruz…

En Etkileyici ve En Anlamlı Soğuma Sözleri:

Bazen karşınızdakini çok kırarsınız, çok üzersiniz size söyleyecek bir şey bulamaz sadece soğuk davranır.
Kırılmışsam affederim, kızgınsam bir müddet sonra geçer ama soğuduysam bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Sustum yuttum bu soğuk sessizliği. Suçlamadım suçlayamam ki hiç kimseyi çünkü ben getirdim bu hale kendi kendimi.
Bazen insan hava soğuyunca değil, hayattan, yaşamaktan soğuduğu zaman üşürmüş.
Hava soğuk, ben soğuk oysaki gönül sıcak muhabbet, sıcak gönüller ister.
Bir soğuk mermi girseydi vücuduma senin ihanetin kadar acı vermezdi.
Sana tavsiyem bir çayını, bir de beni kendinden soğutma.
Sevgiliden ve aşktan aniden soğumak, önce unutmaktan daha sonra nefret etmekten daha güçlü bence…
Bir anda soğumak diye bir şey var. Duyguların en kötüsü bu sanırım…
Biz bekleyen her şeyin soğuyup acıdığını çaydan öğrendik.
“Hava puslu soğuk. Kırlar koyu kırmızı saman sarısı ölü yeşil. Kış gelmek üzere oysa ki gönül kışa girmeye hazır değil.” – Nazım Hikmet Ran
“Aklım kara kış ellerim seni üşüyor Bugün günlerden soğuk.” – Kahraman Tazeoğlu
Senden soğudum artık, yaz güneşinde yansam da, ağustos sıcağıyla kavrulsam da yine de sana ısınamam artık.
Derin uyu ölü sansın yanındaki! Uykuların yüreğim gibi derin olsun geceleri. Ölü gibi soğu soğuktan ölür gibi yum gözlerini. Tıpkı benim gibi!
Öyle birden soğumak bazen çok güzel bir durum oluyor; nefret etmek, kin gütmekten çok daha iyi.
Yalnızlığın o kadar soğuk ki, susmaktan başka bir çarem kalmadı artık.
Aniden soğumak muhteşem bir olay; nefret etmekten daha güçlü.
Yeni tanıdığım insanlara karşı hissettiklerim; Beğenme, hoşlanma, sinir olma, soğuma, nefret etme ve kapanış.
Her kimi severseniz sevin ama birisi size soğuk davranınca gözleriniz dolacak, kalbiniz kırılacak kadar sevmeyin.
İnsanı büyük kavgalar, ağır hakaretler küstüremiyor ama küçük bir laf, ince bir ima, kötü bir hissiyat soğutuyor; demek ki soğumak bir anlık eylemmiş.
“Hava soğuyunca değil, yüreği soğuyunca başlarmış insanın kışı.” – Elif Şafak
Hayattan soğudum. Yalnızım, üzgünüm, gencim, ve kararsızım…
İnsan sevdiğinden soğur mu demeyin, en çokta ona soğuk davranırmış.
Soğumak, unutmaktan daha güçlü bir duygudur.
Senden iyice soğudum cehennemde yanacağımı bilsem de fark etmez artık.
İnsanı büyük kavgalar, ağır hakaretler küstüremiyor. Küçük bir laf, ince bir ima, kötü bir hissiyat soğutuyor. Demek ki soğumak bir anlık eylem.
Soğumak havalar çok sıcakken de oluyormuş be gülüm.
Ne mesafeler soğutur, ne de soğuk kış günlerinde yağan karlar sana olan sıcacık sevgimi.
Kızınca, kırılınca, üzülünce geçiyor da, soğuyunca çaresi bulunmuyor be güzelim.
Söyleyemediğim sözlere emanet ol. İçimde garip bir sızı içimde soğuk bir savaş.
Kimseyi size soğuk davranınca gözleriniz dolacak kadar sevmeyin.
“Bazı insanların konuşacak kadar zekâya, ya da susacak kadar edebe sahip olmaması; hayattan soğumam için yeterli bir sebep.” – Bob Dylan
Beklerken bütünleşmişim soğuk mermerin rengiyle. Meğer bu sokağın bir taşıymışım. Kaç yabancı basmış üstüme sayamadım.
“Derler ki aşk da unutulurmuş her şey gibi. Hem de yaşanıp bittikten soğuyup küllendikten sonra değil tam da doludizgin devam ederken unutulurmuş aşk.” – Elif Şafak
Hayattan değil, bazı insanlardan soğudum.
Sonra çay bize bir gerçeği daha öğretti! Bekleyen her şey soğur acır ve bayatlar.
Alıştım yalnızlığın soğuk makamına. Üşümeyeyim yeter.
Son zamanlarda sürekli karşısına çıkanlara azimleri nedeniyle teşekkür etmeli insan.Sayelerinde kolay yoldan soğumayı öğreniyorsunuz.
Bir insandan soğursunuz ya hani. Nasıl soğumak ama. Bir daha konuşasın suratına bakasın bile gelmez hani. Öyle işte…
Derin uyu ölü sansın yanındaki! Uykuların yüreğim gibi derin olsun geceleri. Ölü gibi soğu soğuktan ölür gibi yum gözlerini. Tıpkı benim gibi!
Çıkar uğruna söylenen yalanlarda da, yalan aşklardan da, bu hayattan da soğudum. Bir çay söyleyin de içim ısınsın…
Aklım kara kış ellerim seni üşüyor, bugün günlerden soğuk… – Kahraman Tazeoğlu
Bekleyen her şey soğur, bunu unutma!
Hava puslu soğuk. Kırlar koyu kırmızı saman sarısı ölü yeşil. Kış gelmek üzere oysa ki gönül kışa girmeye hazır değil. – Nazım Hikmet Ran
Hava soğuyunca değil, yüreği soğuyunca başlarmış insanın kışı. – Elif Şafak
Her kimi severseniz sevin ama birisi size soğuk davranınca gözleriniz dolacak, kalbiniz kırılacak kadar sevmeyin.
Sogumak, unutmaktan daha güçlü bir duygudur. – Tuncel Kurtiz
Kıskandırmaya çalışan sevgiliden soğumak kadar kötü bir şey daha varsa o da ondan nefret etmektir sanırım…
Ben hava soğuduğu zaman değil. Hayattan soğuduğum gün üşüdüm…
Ne yazmak, ne gülmek ne de çıkıp dolaşmak için hevesim var. Ciddi anlamda insanlardan ve bu dünyadan soğudum.
Soğuk bir alın yazısı titredi dudaklarından ve kayboldun birden. Meğer ben yüreği kayıp bir yazarın masalıymışım…
Sonra sen öldün. Soğumanın nasıl bir duygu olduğunu göstermek istedin aslında ona, anlamadı. Hiç oldun, ruhsuz oldun. Yağmuru sevmeye başladın. İnsanlardan nefret ettin. Gerçek bir gülücük saçamadın etrafına. Sevgi böyle bir şey, doğduğun gün onu tanıdığın gün olarak tanımlar, öldüğün gün ise onu kaybettiğin gün…
Başıma gelen her güzel şeyin içine ediyorum kendimden de soğudum artık…
Yeni tanıdığım insanlara karşı hissettiklerim; Beğenme, Hoşlanma, Sinir olma, Soğuma, Nefret etme ve Kapanış.
Bunca vefasızlıktan sonra, bazılarının ederi kalmadı artık gönlümde. Kaça deseler hiçe sayarım. – Özdemir Asaf
Kızınca, kırılınca, üzülünce geçiyor da, soğuyunca çaresi bulunmuyor be güzelim.
Hangi yolu seçersem seçeyim aklım hep seçmediğim yolda kalıyor, o yoldan gitseydim bundan daha iyi olur muydu diye düşünüp durmaktan hayattan soğudum…
Son zamanlarda sürekli karşısına çıkanlara azimleri nedeniyle teşekkür etmeli insan. Sayelerinde kolay yoldan soğumayı öğreniyorsunuz.
Soğumak havalar çok sıcakken de oluyormuş be gülüm.
Soğumak gerek bazen sevdiğinden. Onu öylece bırakmak gerek. Çünkü senin sevdiğin sevgili değişti. Senin sevdiğin sevgili ihanet etti.
Susmak yorucu bir lisan. Ama taştan soğuk gözlerine anlam yüklemeye gücüm kalmadı artık…
Biz bekleyen her şeyin soğuyup acıdığını çaydan öğrendik.
Küstürmeyin insanları hayata. Sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan güzel olan her şeyden. Bir odada yalnızlığı, bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı. Nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar. Küstürmeyin işte bazı insanları… – Nazım Hikmet
Beklerken bütünleşmişim soğuk mermerin rengiyle. Meğer bu sokağın bir taşıymışım. Kaç yabancı basmış üstüme sayamadım…
Sonra dönüp dedim ki kışa; “üzülme, yalnız değilsin. Ben de her şeyden soğudum…” – Nazım Köyce
Hiçkimsenin dediklerine inanasım gelmiyor iyice soğudum insanlardan…
İnsanı büyük kavgalar, ağır hareketler küstüremiyor, küçük bir laf, ince bir imâ, kötü bir hissiyat soğutuyor. Demek ki soğumak bir anlık eylem.
Senin için salya sümük ağlayan kızı bile kendinden soğutmayı başardın bayım, tebrikler…
Hayattan iyice soğudum cehennemde yanacağımı bilsem de fark etmez artık.
Söyleyemediğim sözlere emanet ol… İçimde garip bi sızı içimde soğuk bi savaş…
Seven insan soğumuş olsa da döner mi? Dönse bile eskiden olduğu gibi canıymış gibi sever mi?
Bana kendi çöküşümü izlettin. Aynaya her baktığımda, her sigarada hayattan biraz daha soğudum.
Aktım eridiğim yerden ve zamandan, bilmiyorum nerde soğudum, dondum nerde… – Birhan Keskin
Aniden soğumak muhteşem bi olay. Nefret etmekten daha güçlü.
Sustum yuttum bu soğuk sessizliği. Suçlamadım suçlayamam ki hiç kimseyi çünkü ben getirdim bu hale kendi kendimi.
Ne mesafeler soğutur, ne de soğuk kış günlerinde yağan karlar sana olan sıcacık sevgimi.
Herkesten soğumak aslında bir zamanlar herkese kalbini açmanın getirdiği bir yan etki…
Sonra çay bize bir gerçeği daha öğretti! Bekleyen her şey soğur acır ve bayatlar…
Tahammül seviyem yerlere düştü, insanlardan acayip soğudum. Kendi derdim bana yeterken hayatımı daha zor hale getiren kimseyi istemiyorum, kimseyi.
İnsan sevdiğinden soğur mu demeyin, en çokta ona soğuk davranırmış.
İnsanlardan buz gibi soğudum. İşte yalnız sen varsın. Öyle halsizim ki hiç sorma, anlarsın… – Cahit Külebi
Bazen insan hava soğuyunca değil, hayattan, yaşamaktan soğuduğu zaman üşürmüş.
Kimseyi size soğuk davranınca gözleriniz dolacak kadar sevmeyin…
İnsanlardan, soğumak gibi bir lüksüm yok; çünkü, soğumak zamana bırakmaktır. Bardak boştur ya da bir anda taşmıştır; ortası yok…
Alıştım yalnızlığın soğuk makamına. Üşümeyeyim yeter…
Bir soğuk mermi girseydi vücuduma senin ihanetin kadar acı vermezdi.
İnsanlardan çok çabuk soğumak gibi bi huyum var.
Hava soğuk, ben soğuk oysaki gönül sıcak muhabbet, sıcak gönüller ister.
Sana tavsiyem bir çayını, bir de beni kendinden soğutma.
Zamanında samimi olduğun insanla aranın açıldığını fark edip; umutusuzca akışına bırakmak yada yaşanan şeylerden sonra çaba sarf etmeye değer görmemek…
Sevgiliden ve aşktan aniden soğumak, önce unutmaktan daha sonra nefret etmekten daha güçlü bence…
Belki seni cuma günü kadar sevebilir, cumartesi kadar özleyebilirdim ama şimdi pazar akşamı kadar iğrenip, pazartesi gibi nefret ediyorum.
Gücenmek ve kırılmak aynı şey değil mesela. Soğumak dersen, çok ümitsiz bir şey…
Derler ki aşk da unutulurmuş her şey gibi. Hem de yaşanıp bittikten soğuyup küllendikten sonra değil tam da dolu dizgin devam ederken unutulurmuş aşk. – Elif Şafak
Akıl durdu, kalp soğudu. Dilde susunca vazgeçtim. – Frida Kahlo
Bazen karşınızdakini çok kırarsınız, çok üzersiniz size söyleyecek bir şey bulamaz sadece soğuk davranır.
İncinecek hal kalmadı bende sana bir tavsiye; Vedalar soğuk olur sıkı giyin! – Kahraman Tazeoğlu
Zaman elbet soğutur bir gün kalbimi. Ahlar mı kalır içimde anılar mı bilmeyeceksin!
Hayattan soğudum. Yalnızım. Üzgünüm. Gencim. Ve kararsızım…
Bir bardak demli çaydı gençliğim. Büyüdükçe demlenen, bekledikçe acıyan. Acılarım bile bayatladı. Soğudum ve de yoruldum. Taaa dibine çöktüm hayatın… Boğuldum…
Öyle birden soğumak bazen çok güzel bir durum oluyor; nefret etmek, kin gütmekten çok daha iyi.
Hayattan değil, bazı insanlardan soğudum.
Kırılmışsam affederim, kızgınsam bir müddet sonra geçer ama soğuduysam bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
Bence insanın başına gelebilecek en kötü şey, soğumak. Birinden, bir şeyden. En çok sevdiğin. Daha da fenası, her şeyden…
Bir anda soğumak diye bir şey var. Duyguların en kötüsü bu sanırım…
Senden soğudum artık, yaz güneşinde yansam da, ağustos sıcağıyla kavrulsam da yine de sana ısınamam artık.
Bazen tüm herkesten soğumak, en güzel nimet. Ne üzülüyorsun, ne umursuyorsun, ne de kırılıyorsun.
Yalnızlığın o kadar soğuk ki, susmaktan başka bir çarem kalmadı artık.
Soğuyan bir bardak çaydır benim ömrüm… – Nevzat Çelik
En yakın arkadaşından soğumak kadar kötüsü yok…
Öyle güzel güzel soğudum ki senden, sevdiğim zamanlara üzülür oldum.
Sustum Yuttum Bu Soğuk Sessizliği…. Suçlamadım Suçlayamam Ki Hiç Kimseyi Çünkü Ben Getirdim Bu Hale Kendi Kendimi…
Sana bundan sonra kırılsam ne olur ki benden senden tamamen soğumuşum.
Çocukken güneş olmak isterdim. Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak. Çünkü güneşten sıcaktı kalbim… Derken büyüdüm. Yaşam denen ayazda üşüdüm. Soğudu buza döndü kalbim. Ne ‘GÜNEŞ’ olabildim… Ne ‘ÇOCUK’ kalabildim.
Bazı insanların konuşacak kadar zekâya, ya da susacak kadar edebe sahip olmaması; hayattan soğumam için yeterli bir sebep. – Bob Dylan
Hayat erkenden benden bir bir aldı. Şuraya geldiğim nokta diyemiyorum. Bu deyip gösteremiyorum. Hep iyi olmak istedim yapamadım, kötü olmak istedim beceremedim. Boğazımda bitiyor her şey; elimi ayağımı çektim bu hayattan, iyice soğudum…
Bazen tanıdığın güne lanet eder, soğudukça mutluluk duyduğun insanlar olur.