Tekalif-i Milliye, Türkiye’nin Kurtuluş Savaşı döneminde, Anadolu’nun işgaliyle başlayan ve Türk halkının bağımsızlık mücadelesinde en önemli dönüm noktalarından biri olan bir harekettir. Tekalif-i Milliye Emirleri ise bu mücadelenin finansmanı ve silahlanması için halktan alınan vergi ve harçlarla ilgili düzenlemeler içeren emirlerdir.
7 Ağustos 1921’de çıkan Tekalif-i Milliye Emirleri arasında şunlar yer alır:
- Her ilçede bir tane Tekâlif-i Milliye Komisyonu kurulacak.
- Halk, elindeki silah ve cephaneyi 3 gün içinde orduya teslim edecek.
- Her aile bir askeri giydirecek.
- Yiyecek ve giyecek maddelerinin %40’ına el konacak ve bunların karşılığı daha sonra geri ödenecek.
- Ticaret adamlarının elindeki her türlü giyim eşyasının %40’ına el konacak ve bunların karşılığı daha sonra geri ödenecek.
- Her türlü makineli aracın %40’ına el konacak.
- Halkın elindeki binek hayvanlarının ve taşıt araçlarının %20’sine el konacak.
- Sahipsiz bütün mallara el konacak.
- Tüm demirci, dökümcü, nalbant, terzi ve marangoz gibi iş sahipleri ordunun emrinde çalışacak.
- Halkın elindeki araçlar bir defa olmak üzere 100 km’lik mesafeye ücretsiz askeri ulaşım sağlayacak.
Bu emirler, Türk halkının bağımsızlık mücadelesi sırasında büyük fedakarlıklar yapmasına ve savaşın kazanılmasına katkıda bulunmasına yardımcı oldu.