Soyadı Kanunu, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş yıllarında, 21 Haziran 1934 tarihinde kabul edilmiştir. Kanunun amacı, modern bir devlet yapısı oluşturmak ve toplumda yerleşmiş olan aşiret ya da sülale isimleri yerine, herkesin kendine özgü bir soyadı taşımasını sağlamaktı.
Soyadı Kanunu’nun kabul edilmesinde, toplumun modernleşmesi için bir adım atılması hedefleniyordu. Bu kanunun yürürlüğe girmesiyle birlikte, vatandaşlar kendilerine bir soyadı seçmek zorunda kalmışlardı. Bu soyadları, hane reisleri tarafından belirleniyor ve Türk Dil Kurumu’nun onayından geçmesi gerekiyordu.
Soyadı Kanunu’nun çıkarılmasının nedeni, Osmanlı döneminde kullanılan ve genellikle aşiretlerin, sülalelerin, meslek gruplarının veya yaşadıkları yerlerin isimleriyle tanınan insanların, modern bir toplumda karmaşaya neden olmasıydı. Ayrıca, soyadı kullanımı sayesinde nüfus kayıtlarının daha düzenli hale getirilmesi, kişilerin daha kolay takip edilmesi ve kimlik tespitlerinin yapılması mümkün hale gelmiştir.
Soyadı Kanunu’nun kabul edilmesiyle birlikte, Türkiye’deki birçok aile soyadlarını değiştirmek zorunda kalmıştır. Bu süreçte, Türk Dil Kurumu, ailelere soyadı seçiminde yardımcı olmuş ve bazı örnekler vermiştir.
Soyadı Kanunu, Türkiye’deki modernleşme sürecinin önemli bir adımı olarak kabul edilir. Bugün Türkiye’de, vatandaşlar soyadı konusunda serbest seçim yapabilmekte ve gerekli formaliteleri yerine getirerek soyadlarını değiştirebilmektedirler.